Paylaş twittle
Sevgi kelimesinin vücut bulmuş hali; yemeyip yediren, giymeyip giydiren; bizleri dokuz ay karnında, yıllarca sinesinde, bir ömür yüreğinde taşıyan annelerimiz…
Yaşımız, işimiz, unvanımız ne olursa olsun zorda kaldığımız her an, saçımızı okşayan sıcak ellerini aradığımız, şefkatine sığındığımız, varlığından güç aldığımız annelerimiz… Dünyanın tükenmez kederlerinden bunaldığımız, kalbimizin her kırıldığında, ruhumuzu saran dertlere, yediğimiz darbelere çare aradığımızda, sevgisini hatırlayıp teselli bulduğumuz, yaşam kaynağımız annelerimiz… Ne yapsak hakkını ödeyemeyeceğimiz, ayaklarının altında cenneti barındıran annelerimiz…
Bugün anneler günü… Annesi hayatta olanlar bilmelidirler ki, annelerimizin dünya üzerindeki varlıkları bizler için bir nimettir
Sevgi kelimesinin vücut bulmuş hali; yemeyip yediren, giymeyip giydiren; bizleri dokuz ay karnında, yıllarca sinesinde, bir ömür yüreğinde taşıyan annelerimiz…
Yaşımız, işimiz, unvanımız ne olursa olsun zorda kaldığımız her an, saçımızı okşayan sıcak ellerini aradığımız, şefkatine sığındığımız, varlığından güç aldığımız annelerimiz… Dünyanın tükenmez kederlerinden bunaldığımız, kalbimizin her kırıldığında, ruhumuzu saran dertlere, yediğimiz darbelere çare aradığımızda, sevgisini hatırlayıp teselli bulduğumuz, yaşam kaynağımız annelerimiz… Ne yapsak hakkını ödeyemeyeceğimiz, ayaklarının altında cenneti barındıran annelerimiz…
Bugün anneler günü… Annesi hayatta olanlar bilmelidirler ki, annelerimizin dünya üzerindeki varlıkları bizler için bir nimettir. Nitekim Ceyhun Atıf Kansu kaybettiği annesinin ardından şu dizelerle seslenmiştir:
Anne, bahar geliyor uyansana
Çık altın eşikte bekle beni,
En güzel tılsımları buldum sana
Koklayabilmek için nefesini.
Yeni açmış şu erik hatırlatır
Bana ağaçları çok sevdiğimi,
Sevginle mi ıslanmış şu sonsuz kır,
O kara bırakmışsın gözlerini.
Gül güzel annem benim, benim rüyam
İçimden çiçekli bir yol var sana,
Senin yerine biraz ben uyusam
Anne bahar geliyor uyansana.
Ne yazık ki, hayatın koşuşturması içinde kimi zaman ihmal ettiğimiz annelerimizin kıymetini, onları kaybettiğimizde anlıyoruz. İçimizi kaplayan hüzün, göz pınarlarımızı dolduran yaşlar ve yaşadığımız pişmanlık, kaybettiklerimizi geri getirmeye yetmiyor.
Dünyadaki savaşları, katliamları, can kayıplarını düşündüğümüzde bugün insanlığın sevgiden ve merhametten ne denli uzaklaştığını görüyoruz. Günlük koşuşturma bahanesiyle insanlar annelerinden ayrı kaldıkça gerçek sevgiyi unutuyor, daha da acımasızlaşıyor. Bugün karşılıksız, çıkarsız, menfaatsiz sevginin, merhametin, vefanın ve cefakârlığın kaynağı anne sevgisini tatmaya ve anlamaya her zamankinden daha fazla muhtacız.
Bugün anneler günü… En masum çocuk halimizle, saçlarımız okşanmaya, gözyaşlarımız silinmeye, ruhumuz arınmaya muhtaç bir halde annelerimizin huzuruna çıkıyor, ellerinden öpüyoruz. Bütün annelerin anneler günü kutlu olsun.
İsmail Koncuk
Türkiye Kamu-Sen Genel Başkanı
